گرامی باد اول ماه مه روز جهانی کارگران

اول ماه مه یادمان شورش تاریخی ۱۸۸۶ کارگران آمریکایی در شیکاگو می باشد. از آن هنگام تاکنون همه ساله در اکثر کشورهای جهان ، کارگران، کمونیستها ، سوسیالیستها وطرفداران طبقه کارگر با برپائی تظاهرات و راهپیمایی عزم راسخ خودرا در مخالفت با نظام سرمایه داری به نمایش می گذارند.
درهنگامه ایکه کارگران شیکا گو برعلیه نظام سرمایه داری دست به شورش زدند، بخشی از مطالبات آنها تعدیل شرایط کارو کاهش ساعات کار روزانه بود. اکنون پس ازگذشت ۱۲۸ سال از آن واقعه تاریخی در کشور ما ایران، یکی از اشکال مبارزه که همانا اعتصاب عمومی است از جانب رژیم جمهوری اسلامی ایران منسوخ شده ، کارگران بخاطر چنین مطالباتی با کیفر زندان ، شکنجه و اعدام مواجه می گردند.

از هنگام روی کار آمدن رژیم جمهوری اسلامی ایران اکثر رهبران سازمانهای انقلابی و پیشاهنگان طبقه کارگر توسط این رژیم به جوخه اعدام سپرده شده اند. در تداوم سرکوبهای لجام گسیخته چند دهه گذشته، بیشتر کادرها و اعضای کارآمد جریانهای کارگری دستگیر و به حبسهای طولانی مدت گرفتار آمده اند. تحت سلطه رژیم جمهوری اسلامی ایران، کارگران فاقد هرگونه تشکل کارگری می باشند، شدت خفقان و ارعاب به حدی است که همه ساله مراسم یادمان اول ماه مه از سوی رژیم جمهوری اسلامی و به نیابت از جانب طبقه کارگر برگزار می شود.

علی رغم تمام قید و بندها اما اراده مقاومت جمعی کارگران در مقابله با سلطه دیکتاتوری - مذهبی حاکم فزونی یافته است.
طی سالهای گذشته کارگران ایران با هشیاری واقع بینانه ای توانسته اند مطالبات خودرا در داخل ایران طرح و فراتر از آن به گوش جهانیان برسانند. مبارزات دلیرانه و پی گیریهای مداوم کارگران درچند دهه گذشته موجب شده است تا چهره کریه و مبتذل تشکلهای وابسته به رژیم که خودرا در زیر نقاب انجمنهای اسلامی آراسته بودند برملا شود.هرچه زمان می گذرد ، سران رژیم جمهوری اسلامی برای بقاء سلطه دیکتاتوری خویش بیش از پیش به اوهامات عصر جاهلیت روی می آوردند. با وجود آگاهی اکثر طبقات واقشار اجتماعی از ماهیت این رژیم ، اما آنهامی کوشند با استناد به فرمانها و حدیث های «الهی» رژیم دیکتاتوری - مذهبی خودرا سرپا نگهدارند.

دراجرای این سیاست ، دول غرب نیزکه مدتهاست به تلخی می نالند سهم آنها از چاههای نفت و معادن ایران کم شده از طریق رسانه هایی نظیر بی بی سی فارسی، صدای آمریکا وسرپوش گذاردن بر کشتار بیرحمانه مبارزین ایران به رژیم حاکم یاری می رسانند. گویا غربیها علاقه ای ندارند این حقیقت را بپذیرند که استفاده از حربه زنگ زده مذهب در قرن حاضرکارآیی خودرا ازدست داده، همانطور که طرفداری آمریکا از «شریعت اسلام» در لیبی پس ازسقوط رژیم قذافی کارساز نشد، «بهارعربی» در مصر خریدار پیدا نکرد و در تونس و ترکیه نیزاین سیاست با شکست مواجه گردیده است. با وجود تمام این حقایق اما سران رژیم جمهوری اسلامی ایران و پرچمداران «حقوق بشر» در غرب علاقه ای ندارند ازآفرینندگان افکار وعقاید خرافی ، گزمه ها و فرمانهایشان که مدتهاست به دانش باستانشناسی تحویل داده شده است فاصله بگیرند. دول غرب بطور مدام دنبال بهانه ای است تا رژیم ایران را در افکار جهانیان تطهیر کنند. آنها هشت سال لبخند های توام با کرشمه خاتمی را بهانه «دمکرات» بودن جمهوری اسلامی ایران قرار دادند و حال عشوه های حسن روحانی و خوش رقصیهای رفسنجانی برای غرب را به «تغییرات مهم» در ایران نسبت می دهند. تغییراتی که فقط به نفع کمپانیهای غربی است و مردم ایران هیچگونه بهره ای از آن نمی برند به جزتشدید شرایط سرکوب و مصائب روز افزون اقتصادی - اجتماعی.

کارگران مبارز

عقب نشینی ماههای گذشته رژیم جمهوری اسلامی ایران در برابر آمریکا رفته رفته به اطاعت کامل از غرب انجامیده است. طی چند دهه گذشته ده ها میلیارد دلار صرف تأسیس و راه اندازی نیروگاههای اتمی ایران گردیده است. توافق با غرب سران رژیم را موظف ساخته تا تمام آنهارا از کاربیندازند و برطبق اعتراف مذاکره کنندگان هرگونه تحرک هسته ای بایستی با اجازه آمریکا صورت گیرد. اگر چه بخشی از هیئت حاکمه که نام «اصولگرا» بر خود نهاده اند ظاهرا با این سیاست مخالفت نشان می دهند اما اسناد منتشر شده چه در غرب و چه در ایران ثابت می کند ، هم آنها بودند که تحت تأثیر زیانبار تحریمها مجبور شدند سیاست آشتی با آمریکا را پیش گیرند. رهبر جمهوری اسلامی در رأس جناح «اصولگرا» می باشد، از اینرو خامنه ای در جریان تمام تحولات بوده و اظهارات چند سویه ی وی که یک روز موافق با آمریکا و روزدیگر مخالف غرب است فقط برای مصرف داخلی و اغوای توده های مردم ایران است.

کارگران مبارز
دراین دوران پرتلاطم که امپریالیسم آمریکا خودرا نگاهبان روح و آموزگار حقوق بشردر سراسر جهان می نامد، اتحادیه اروپا نیز به تقویت طرفداران نازیسم در اوکراین مبادرت نموده تا هرآزاد اندیش و دمکرات طلبی در این کشور با تیغ شرارت فاشیستها گردن زده شود. اتحادیه اروپا که در تمام سیاستها وابداعات آمریکا یکی از شرکای ثابت قدم و دنباله رواین کشور محسوب می شود ، اکنون سخت می کوشد با گسیل عده ای بزن بهادرهای دوره دیده درغرب و تحمل هزینه های هنگفت، افراد جاهل و نازیست را در اوکراین «آزادیخواه»معرفی نموده و درهمان حال هر آزاد اندیش حقیقی این کشور را تحقیر کرده، به فاشیستها راه نشان دهد که چگونه خاک دنائت در چشم آنان بپاشند. سیاستهای آمریکا و اتحادیه اروپا در آسیا ، آفریقا ، اروپا و تمام جهان نه فقط کمکی به توده های تحت ستم آنها نکرده ، بلکه آنان را بیش از پیش در معرض بیکاری ، جنگ و گرسنگی قرار داده است. حقیقت است اگر بگوئیم عملکرد دول غرب در کشورهای دیگرهیچگونه ثمره ای نداشته است به جز اینکه در این کشورها جان را ارزان و نان را گران کرده است .
از اینرو در کشورما نیز هیچ معجزه ای بوقوع نخواهد پیوست . ورود کمپانیهای نفتی و سایر شرکتهای انحصاری به ایران تنها به سود دول صنعتی غرب است. تاهنگامیکه کشورما یک حکومت واقعا دمکرات و مردمی نداشته باشد ، هرگونه توافق باغربیها فقط به سود آنهاست و به بقای رژیم دیکتاتوری - مذهبی حاکم کمک خواهد کرد. برای خارج شدن از این وضعیت مشقت بار راهی نمانده به جز ایجاد اتحاد و همبستگی بین نیروهای انقلابی و مبارز ودرهم شکستن رژیم جمهوری اسلامی ایران .